نمی دانم کدام جمله درست تر است: "من دیروز به خانه ام بازگشتم" یا "من دیروز خانه ام را ترک کردم"؟
حس می کنم پس از پشت سر گذاشتن هزاران کیلومتر، هنوز سر جای اولم هستم. گویی این دو سرزمینِ دور، در ذهنم به هم رسیده اند. در این تحول ذهنی اما، آمریکا اعتبار بیشتری می گیرد. سرزمینی که پس از سه و نیم سال توانسته چنین مقتدرانه مفهوم سی ساله خانه ایرانی ام را به چالش بکشاند.
در یادداشت های آینده از سفر اخیرم بیشتر خواهم نوشت.
۲ نظر:
asheghe neveshte hatun hastam.... ma'rekan!!!
فرشاد عزیز
حال و روز کسی مثل من رو ببین که قلب تو رو داره ولی راه رهایی نداره! آری در غاری هستیم که سیه روزی های زمانه بیش از پیش، کور سوی امید را به تاریکی و یاس مبدل میسازد. به خواجه و قفسش فکر نکن. به آزادی پس از رهایی از قفس بنگر که آزادی نعمتی بس گرانبهاست.
ارسال یک نظر